کد مطلب:276272 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:229

خاندان علمی مؤلف
سید مؤلف بزرگوار ما در خاندانی كه پشت اندر پشت آرم تقوی و پاكی داشته اند،



[ صفحه 38]



پرورش یافت. در این خاندان رجال و شخصیت های معروف و مشهوری بوده اند كه پیوسته مورد احترام و مراجعه مردم قرار گرفته اند. این خطّ علم و تقوی هنوز هم در این فامیل اصیل امتداد دارد و علمای معروف و نامداری در بین آنها هست كه امیدهای درخشان امّت مسلمانند. پدرش سید میرزا عبد الرزاق فرزند میرزا عبد الجواد بن حاج سید محمد مهدی موسوی نائب الصدر اصفهانی خراسانی، ملقب به افتخار الدین، یكی از علمای معروف به اجتهاد و درستی بوده و در مسجد حرم حضرت سید اسماعیل نواده امام زین العابدین علیه السلام [1] اقامه جماعت می كرده، در بین الطلوعین روز جمعه 28 محرم 1319 وفات یافته است.

فرزند برومندش در یكی از تألیفاتش درباره او چنین گفته: عالم ربّانی و حبر صمدانی، آنكه هر دو مرتبه علم و عمل را حائز گردیده و از هر نقص و زشتی اجتناب ورزیده، فقیه آل رسول و رئیس علمای فحول... مادر او صبیّه مرحوم حاج میرزا حسین نائب الصدر (متوفی به سال 1326) بوده است. در جلد دوم مكیال خوابی نقل می كند كه بر حسن حال پدر بزرگش دلالت دارد. و پسر عمه اش سید میرزا اسد اللَّه است كه قسمتی از مقدّمات را نزد او خوانده، و دایی او سید میرمحمد صادق مدرس - از مجتهدین و مدرسین بزرگ اصفهان - كه مؤلف بعضی از نظریات تفسیری خود را از او نقل می كند، بوده اند.


[1] نواده حضرت امام حسن مجتبي عليه السلام و از اجداد مرحوم آيةاللَّه بروجردي و مرحوم آيةاللَّه حكيم بوده است. (مترجم).